INTRODUCTION: Quality of work life affects health service and employee satisfaction is seen as an important factor in ensuring patient satisfaction and sustainability of quality in the health system. Literature studies of doctor's quality of work life in Turkey are limited. In this study, we aimed to give resolution ideas in the light of scientific data.
METHODS: Quality of Work Life Scale was applied to the pediatric residents and specialists in İzmir Tepecik Teaching and Research Hospital between 01.03.2018-01.04.2018.
RESULTS: During the study period, 49 (90%) specialists and 47 (72.3%) residents were reached in the hospital. When the results were evaluated, it was found that the residents gave more negative feedback on the ‘continuous improvement and progress opportunities’ ve ‘social integration in the organization’ while the specialists gave more negative feedback on the ‘discrimination at work’ subscale. When male and female doctors were compared, it was seen that male employees had more negative scores in the ‘work stress and time pressure’.
DISCUSSION AND CONCLUSION: In conclusion, it was seen that the factors affecting the quality of work life of pediatricians could be affected by the seniority and gender. It was discussed that what can be done to improve the quality of work life and the quality of health service delivery.
GİRİŞ ve AMAÇ: Sağlık çalışanlarının yaşam kalitesi, sağlık hizmeti sunumunu doğrudan etkilemekte ve çalışanların memnuniyeti hasta memnuniyetini, sağlık sisteminde kalitenin sürdürülebilirliğini sağlama açısından önemli bir unsur olarak görülmektedir. Türkiye’de sağlık çalışanlarının çalışma koşullarının ve yaşamlarına etkisinin konu edildiği araştırmalar oldukça sınırlıdır. Bu araştırma ile bu konuda bilimsel veriler eşliğinde çözüm önerileri için fikir verilmeye çalışılmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Sağlık Bilimleri Üniversitesi İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde görev yapan çocuk sağlığı ve hastalıkları asistan ve uzmanlarına 01.03.2018-01.04.2018 tarihleri arasında Çalışma Yaşam Kalitesi Ölçeği uygulandı.
BULGULAR: Araştırmanın yapıldığı dönemde hastanede 49(%90) uzmana ve 47(%72,3) asistana ulaşıldı. Sonuçlar değerlendirildiğinde asistan hekimlerin ‘sürekli gelişme ve iyileştirme fırsatları’ ve ‘organizasyona sosyal entegrasyon’ alt boyutlarında daha olumsuz geri bildirimde bulundukları saptanırken, uzman hekimler asistanlara kıyasla ‘iş yerinde ayrımcılık’ alt boyutununda daha olumsuz geri bildirimlerde bulunmuştu. Kadın ve erkek çalışanlar karşılaştırıldığında ise ‘iş stresi ve zaman baskısı’ alt boyutunda erkek çalışanların kadınlara kıyasla daha olumsuz puanlar aldıkları görüldü.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Sonuç olarak çocuk sağlığı hekimlerinin çalışma yaşam kalitesini ünvan ve cinsiyetin etkileyebildiği görüldü. Çalışma yaşam kalitesinin ve buna bağlı olarak sağlık hizmet sunumunun kalitesini arttırmak için yapılabilecekler tartışıldı.